Voir la conjugaison du verbe acontecer
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) aconteciesen
|
que (tú) aconteciesen
|
que (vos) aconteciesen
|
que (él/ella/usted) aconteciesen
|
que (nosotros-as) aconteciesen
|
que (vosotros-as) aconteciesen
|
que (os) aconteciesen
|
(ellos-as/ustedes) aconteciesen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) aconteciesen
|
que (tú) aconteciesen
|
que (vos) aconteciesen
|
que (él/ella/usted) aconteciesen
|
que (nosotros-as) aconteciesen
|
que (vosotros-as) aconteciesen
|
que (os) aconteciesen
|
(ellos-as/ustedes) aconteciesen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) aconteciesen
|
que (tú) aconteciesen
|
que (vos) aconteciesen
|
que (él/ella/usted) aconteciesen
|
que (nosotros-as) aconteciesen
|
que (vosotros-as) aconteciesen
|
que (os) aconteciesen
|
(ellos-as/ustedes) aconteciesen
|
Futur
|
que (yo) aconteciesen
|
que (tú) aconteciesen
|
que (vos) aconteciesen
|
que (él/ella/usted) aconteciesen
|
que (nosotros-as) aconteciesen
|
que (vosotros-as) aconteciesen
|
que (os) aconteciesen
|
(ellos-as/ustedes) aconteciesen
|
aconteciesen \a.kon.teˈθje.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de acontecer.