Voir la conjugaison du verbe afanar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) afanásemos
|
que (tú) afanásemos
|
que (vos) afanásemos
|
que (él/ella/usted) afanásemos
|
que (nosotros-as) afanásemos
|
que (vosotros-as) afanásemos
|
que (os) afanásemos
|
(ellos-as/ustedes) afanásemos
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) afanásemos
|
que (tú) afanásemos
|
que (vos) afanásemos
|
que (él/ella/usted) afanásemos
|
que (nosotros-as) afanásemos
|
que (vosotros-as) afanásemos
|
que (os) afanásemos
|
(ellos-as/ustedes) afanásemos
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) afanásemos
|
que (tú) afanásemos
|
que (vos) afanásemos
|
que (él/ella/usted) afanásemos
|
que (nosotros-as) afanásemos
|
que (vosotros-as) afanásemos
|
que (os) afanásemos
|
(ellos-as/ustedes) afanásemos
|
Futur
|
que (yo) afanásemos
|
que (tú) afanásemos
|
que (vos) afanásemos
|
que (él/ella/usted) afanásemos
|
que (nosotros-as) afanásemos
|
que (vosotros-as) afanásemos
|
que (os) afanásemos
|
(ellos-as/ustedes) afanásemos
|
afanásemos \a.faˈna.se.mos\
- Première personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de afanar.