Occitan modifier

Forme d’adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin ainat
\ajˈnat\
ainats
\ajˈnat͡s\
Féminin ainada
\ajˈnaðo̯\
ainadas
\ajˈnaðo̯s\

ainada \ajˈnaðo̯\ (graphie normalisée) féminin

  1. Féminin singulier d’ainat.
    • Efectivament, i èran demoradas fins a onze oras a la vòta, amb l’Albertina, la sòrre ainada de l’Elena, e los amics. — (Sèrgi Gairal, Delà la mar, 2004)
      Effectivement, à la fête votive, elles y étaient restées jusqu’à onze heures, avec Albertine, la sœur ainée d’Hélène, et les amis.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
ainada
\ajˈnaðo̯\
ainadas
\ajˈnaðo̯s\

ainada \ajˈnaðo̯\ féminin (graphie normalisée) (pour un homme, on dit : ainat)

  1. Aînée.
    • L’ainada se sonava Odila, deviá èsser un pauc mai anciana que ieu. — (Joan Guèrs, Las catas negras pòrtan bonaür)
      L'aînée s’appelait Odile, elle devait être un peu plus âgée que moi.

Prononciation modifier

Références modifier