Voir la conjugaison du verbe amonestar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) amonestasen
|
que (tú) amonestasen
|
que (vos) amonestasen
|
que (él/ella/usted) amonestasen
|
que (nosotros-as) amonestasen
|
que (vosotros-as) amonestasen
|
que (os) amonestasen
|
(ellos-as/ustedes) amonestasen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) amonestasen
|
que (tú) amonestasen
|
que (vos) amonestasen
|
que (él/ella/usted) amonestasen
|
que (nosotros-as) amonestasen
|
que (vosotros-as) amonestasen
|
que (os) amonestasen
|
(ellos-as/ustedes) amonestasen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) amonestasen
|
que (tú) amonestasen
|
que (vos) amonestasen
|
que (él/ella/usted) amonestasen
|
que (nosotros-as) amonestasen
|
que (vosotros-as) amonestasen
|
que (os) amonestasen
|
(ellos-as/ustedes) amonestasen
|
Futur
|
que (yo) amonestasen
|
que (tú) amonestasen
|
que (vos) amonestasen
|
que (él/ella/usted) amonestasen
|
que (nosotros-as) amonestasen
|
que (vosotros-as) amonestasen
|
que (os) amonestasen
|
(ellos-as/ustedes) amonestasen
|
amonestasen \a.mo.nesˈta.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de amonestar.