Voir la conjugaison du verbe aparentar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) aparentaré
|
(tú) aparentaré
|
(vos) aparentaré
|
(él/ella/usted) aparentaré
|
(nosotros-as) aparentaré
|
(vosotros-as) aparentaré
|
(os) aparentaré
|
(ellos-as/ustedes) aparentaré
|
Imparfait
|
(yo) aparentaré
|
(tú) aparentaré
|
(vos) aparentaré
|
(él/ella/usted) aparentaré
|
(nosotros-as) aparentaré
|
(vosotros-as) aparentaré
|
(os) aparentaré
|
(ellos-as/ustedes) aparentaré
|
Passé simple
|
(yo) aparentaré
|
(tú) aparentaré
|
(vos) aparentaré
|
(él/ella/usted) aparentaré
|
(nosotros-as) aparentaré
|
(vosotros-as) aparentaré
|
(os) aparentaré
|
(ellos-as/ustedes) aparentaré
|
Futur simple
|
(yo) aparentaré
|
(tú) aparentaré
|
(vos) aparentaré
|
(él/ella/usted) aparentaré
|
(nosotros-as) aparentaré
|
(vosotros-as) aparentaré
|
(os) aparentaré
|
(ellos-as/ustedes) aparentaré
|
aparentaré \a.pa.ɾen.taˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de aparentar.