Voir aussi : arbitrás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe arbitrer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu arbitras
Futur simple

arbitras \aʁ.bi.tʁa\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe arbitrer.

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe arbitrar
Indicatif Présent (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Imparfait (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Passé simple (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Futur simple (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras

arbitras \aɾˈβi.tɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de arbitrar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe arbitrar
Indicatif Présent
tu arbitras
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

arbitras \ɐɾ.ˈbi.tɾɐʃ\ (Lisbonne) \aɾ.ˈbi.tɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de arbitrar.