Voir la conjugaison du verbe arrestar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) arrestabais
|
(tú) arrestabais
|
(vos) arrestabais
|
(él/ella/usted) arrestabais
|
(nosotros-as) arrestabais
|
(vosotros-as) arrestabais
|
(os) arrestabais
|
(ellos-as/ustedes) arrestabais
|
Imparfait
|
(yo) arrestabais
|
(tú) arrestabais
|
(vos) arrestabais
|
(él/ella/usted) arrestabais
|
(nosotros-as) arrestabais
|
(vosotros-as) arrestabais
|
(os) arrestabais
|
(ellos-as/ustedes) arrestabais
|
Passé simple
|
(yo) arrestabais
|
(tú) arrestabais
|
(vos) arrestabais
|
(él/ella/usted) arrestabais
|
(nosotros-as) arrestabais
|
(vosotros-as) arrestabais
|
(os) arrestabais
|
(ellos-as/ustedes) arrestabais
|
Futur simple
|
(yo) arrestabais
|
(tú) arrestabais
|
(vos) arrestabais
|
(él/ella/usted) arrestabais
|
(nosotros-as) arrestabais
|
(vosotros-as) arrestabais
|
(os) arrestabais
|
(ellos-as/ustedes) arrestabais
|
arrestabais \a.resˈta.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de arrestar.