Voir aussi : arrincones

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe arrinconar
Subjonctif Présent que (yo) arrinconés
que (tú) arrinconés
que (vos) arrinconés
que (él/ella/usted) arrinconés
que (nosotros-as) arrinconés
que (vosotros-as) arrinconés
que (os) arrinconés
(ellos-as/ustedes) arrinconés
Imparfait (en -ra) que (yo) arrinconés
que (tú) arrinconés
que (vos) arrinconés
que (él/ella/usted) arrinconés
que (nosotros-as) arrinconés
que (vosotros-as) arrinconés
que (os) arrinconés
(ellos-as/ustedes) arrinconés
Imparfait (en -se) que (yo) arrinconés
que (tú) arrinconés
que (vos) arrinconés
que (él/ella/usted) arrinconés
que (nosotros-as) arrinconés
que (vosotros-as) arrinconés
que (os) arrinconés
(ellos-as/ustedes) arrinconés
Futur que (yo) arrinconés
que (tú) arrinconés
que (vos) arrinconés
que (él/ella/usted) arrinconés
que (nosotros-as) arrinconés
que (vosotros-as) arrinconés
que (os) arrinconés
(ellos-as/ustedes) arrinconés

arrinconés \a.riŋ.koˈnes\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de arrinconar.

Prononciation

modifier