Voir la conjugaison du verbe arrinconar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) arrinconés
|
que (tú) arrinconés
|
que (vos) arrinconés
|
que (él/ella/usted) arrinconés
|
que (nosotros-as) arrinconés
|
que (vosotros-as) arrinconés
|
que (os) arrinconés
|
(ellos-as/ustedes) arrinconés
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) arrinconés
|
que (tú) arrinconés
|
que (vos) arrinconés
|
que (él/ella/usted) arrinconés
|
que (nosotros-as) arrinconés
|
que (vosotros-as) arrinconés
|
que (os) arrinconés
|
(ellos-as/ustedes) arrinconés
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) arrinconés
|
que (tú) arrinconés
|
que (vos) arrinconés
|
que (él/ella/usted) arrinconés
|
que (nosotros-as) arrinconés
|
que (vosotros-as) arrinconés
|
que (os) arrinconés
|
(ellos-as/ustedes) arrinconés
|
Futur
|
que (yo) arrinconés
|
que (tú) arrinconés
|
que (vos) arrinconés
|
que (él/ella/usted) arrinconés
|
que (nosotros-as) arrinconés
|
que (vosotros-as) arrinconés
|
que (os) arrinconés
|
(ellos-as/ustedes) arrinconés
|
arrinconés \a.riŋ.koˈnes\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de arrinconar.