Voir la conjugaison du verbe arrinconar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) arrincones
|
que (tú) arrincones
|
que (vos) arrincones
|
que (él/ella/usted) arrincones
|
que (nosotros-as) arrincones
|
que (vosotros-as) arrincones
|
que (os) arrincones
|
(ellos-as/ustedes) arrincones
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) arrincones
|
que (tú) arrincones
|
que (vos) arrincones
|
que (él/ella/usted) arrincones
|
que (nosotros-as) arrincones
|
que (vosotros-as) arrincones
|
que (os) arrincones
|
(ellos-as/ustedes) arrincones
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) arrincones
|
que (tú) arrincones
|
que (vos) arrincones
|
que (él/ella/usted) arrincones
|
que (nosotros-as) arrincones
|
que (vosotros-as) arrincones
|
que (os) arrincones
|
(ellos-as/ustedes) arrincones
|
Futur
|
que (yo) arrincones
|
que (tú) arrincones
|
que (vos) arrincones
|
que (él/ella/usted) arrincones
|
que (nosotros-as) arrincones
|
que (vosotros-as) arrincones
|
que (os) arrincones
|
(ellos-as/ustedes) arrincones
|
arrincones \a.riŋˈko.nes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de arrinconar.