Latin modifier

Forme de verbe modifier

auxiliari \Prononciation ?\

  1. Infinitif présent de auxilior.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin auxiliarius (« de secours, venant à l’aide »).

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin auxiliari
\aw.tsi'lja.ɾi\
auxiliaris
\aw.tsi'lja.ɾis\
Féminin auxiliària
\aw.tsi'lja.ɾjo̯\
auxiliàrias
\aw.tsi'lja.ɾjo̯s\

auxiliari \aw.tsi'lja.ɾi\ (graphie normalisée)

  1. Auxiliaire.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
auxiliari
\aw.tsi'lja.ɾi\
auxiliaris
\aw.tsi'lja.ɾis\

auxiliari \aw.tsi'lja.ɾi\ masculin (graphie normalisée)

  1. (Linguistique) Auxiliaire.

Synonymes modifier

Références modifier