biblinus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien βίβλινος, biblinos.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | biblinus | biblină | biblinum | biblinī | biblinae | biblină |
Vocatif | bibline | biblină | biblinum | biblinī | biblinae | biblină |
Accusatif | biblinum | biblinăm | biblinum | biblinōs | biblinās | biblină |
Génitif | biblinī | biblinae | biblinī | biblinōrŭm | biblinārŭm | biblinōrŭm |
Datif | biblinō | biblinae | biblinō | biblinīs | biblinīs | biblinīs |
Ablatif | biblinō | biblinā | biblinō | biblinīs | biblinīs | biblinīs |
biblinus \Prononciation ?\
- De papyrus.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « biblinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage