Étymologie

modifier
De blb (« idiot ») avec le suffixe -ec.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif blbec blbci
Génitif blbce blb
Datif blbci blbcům
Accusatif blbce blbce
Vocatif blbče blbci
Locatif blbci blbcích
Instrumental blbcem blbci

blbec \bl̩bɛts\ masculin animé

  1. Idiot.
    • Ten blbec to celé pokazil!
      Cet idiot a tout fait rater.

Dérivés

modifier

Références

modifier