Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Vient du moyen-néerlandais bloyen. De la même racine que le vieux-haut-allemand bluojan.

Verbe modifier

bloeien intransitif

Présent Prétérit
ik bloei bloeide
jij bloeit
hij, zij, het bloeit
wij bloeien bloeiden
jullie bloeien
zij bloeien
u bloeit bloeide
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben bloeiend gebloeid
  1. Prospérer.
  2. Fleurir.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]