Latin modifier

Étymologie modifier

De bonus (« bon ») avec le suffixe -atus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif bonatus bonată bonatum bonatī bonatae bonată
Vocatif bonate bonată bonatum bonatī bonatae bonată
Accusatif bonatum bonatăm bonatum bonatōs bonatās bonată
Génitif bonatī bonatae bonatī bonatōrŭm bonatārŭm bonatōrŭm
Datif bonatō bonatae bonatō bonatīs bonatīs bonatīs
Ablatif bonatō bonatā bonatō bonatīs bonatīs bonatīs

bonatus \Prononciation ?\

  1. Bonnard, de bonne pâte.

Références modifier