buclatý
Tchèque modifier
Étymologie modifier
- De l’onomatopée buch (« boum, exploser, enfler »), apparenté[1] à bouchat, au polonais pucołowaty.
Adjectif modifier
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif
|
buclatý | buclatá | buclaté | |
vocatif
|
buclatý | buclatá | buclaté | ||
accusatif
|
buclatého | buclatý | buclatou | buclaté | |
génitif
|
buclatého | buclaté | buclatého | ||
locatif
|
buclatém | buclaté | buclatém | ||
datif
|
buclatému | buclaté | buclatému | ||
instrumental
|
buclatým | buclatou | buclatým | ||
pluriel | nominatif
|
buclatí | buclaté | buclatá | |
vocatif
|
buclatí | buclaté | buclatá | ||
accusatif
|
buclaté | buclatá | |||
génitif
|
buclatých | ||||
locatif
|
buclatých | ||||
datif
|
buclatým | ||||
instrumental
|
buclatými |
buclatý \but͡slatiː\ (comparatif : buclatější, superlatif : nejbuclatější)
Synonymes modifier
Références modifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
- ↑ Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001