Voir la conjugaison du verbe conciliar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) conciliaréis
|
(tú) conciliaréis
|
(vos) conciliaréis
|
(él/ella/usted) conciliaréis
|
(nosotros-as) conciliaréis
|
(vosotros-as) conciliaréis
|
(os) conciliaréis
|
(ellos-as/ustedes) conciliaréis
|
Imparfait
|
(yo) conciliaréis
|
(tú) conciliaréis
|
(vos) conciliaréis
|
(él/ella/usted) conciliaréis
|
(nosotros-as) conciliaréis
|
(vosotros-as) conciliaréis
|
(os) conciliaréis
|
(ellos-as/ustedes) conciliaréis
|
Passé simple
|
(yo) conciliaréis
|
(tú) conciliaréis
|
(vos) conciliaréis
|
(él/ella/usted) conciliaréis
|
(nosotros-as) conciliaréis
|
(vosotros-as) conciliaréis
|
(os) conciliaréis
|
(ellos-as/ustedes) conciliaréis
|
Futur simple
|
(yo) conciliaréis
|
(tú) conciliaréis
|
(vos) conciliaréis
|
(él/ella/usted) conciliaréis
|
(nosotros-as) conciliaréis
|
(vosotros-as) conciliaréis
|
(os) conciliaréis
|
(ellos-as/ustedes) conciliaréis
|
conciliaréis \kon.θi.ljaˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de conciliar.