Voir la conjugaison du verbe condenar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) condenábamos
|
(tú) condenábamos
|
(vos) condenábamos
|
(él/ella/usted) condenábamos
|
(nosotros-as) condenábamos
|
(vosotros-as) condenábamos
|
(os) condenábamos
|
(ellos-as/ustedes) condenábamos
|
Imparfait
|
(yo) condenábamos
|
(tú) condenábamos
|
(vos) condenábamos
|
(él/ella/usted) condenábamos
|
(nosotros-as) condenábamos
|
(vosotros-as) condenábamos
|
(os) condenábamos
|
(ellos-as/ustedes) condenábamos
|
Passé simple
|
(yo) condenábamos
|
(tú) condenábamos
|
(vos) condenábamos
|
(él/ella/usted) condenábamos
|
(nosotros-as) condenábamos
|
(vosotros-as) condenábamos
|
(os) condenábamos
|
(ellos-as/ustedes) condenábamos
|
Futur simple
|
(yo) condenábamos
|
(tú) condenábamos
|
(vos) condenábamos
|
(él/ella/usted) condenábamos
|
(nosotros-as) condenábamos
|
(vosotros-as) condenábamos
|
(os) condenábamos
|
(ellos-as/ustedes) condenábamos
|
condenábamos \kon.deˈna.βa.mos\
- Première personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de condenar.