Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conjeturar
Indicatif Présent (yo) conjeturaste
(tú) conjeturaste
(vos) conjeturaste
(él/ella/usted) conjeturaste
(nosotros-as) conjeturaste
(vosotros-as) conjeturaste
(os) conjeturaste
(ellos-as/ustedes) conjeturaste
Imparfait (yo) conjeturaste
(tú) conjeturaste
(vos) conjeturaste
(él/ella/usted) conjeturaste
(nosotros-as) conjeturaste
(vosotros-as) conjeturaste
(os) conjeturaste
(ellos-as/ustedes) conjeturaste
Passé simple (yo) conjeturaste
(tú) conjeturaste
(vos) conjeturaste
(él/ella/usted) conjeturaste
(nosotros-as) conjeturaste
(vosotros-as) conjeturaste
(os) conjeturaste
(ellos-as/ustedes) conjeturaste
Futur simple (yo) conjeturaste
(tú) conjeturaste
(vos) conjeturaste
(él/ella/usted) conjeturaste
(nosotros-as) conjeturaste
(vosotros-as) conjeturaste
(os) conjeturaste
(ellos-as/ustedes) conjeturaste

conjeturaste \koŋ.xe.tuˈɾas.te\

  1. Deuxième personne du singulier () du passé simple de l’indicatif de conjeturar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conjeturar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu conjeturaste
Plus que parfait
Futur simple

conjeturaste \kõ.ʒɛ.tu.ɾˈaʃ.tɨ\ (Lisbonne) \kõ.ʒe.tu.ɾˈaʃ.tʃɪ\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du prétérit de conjeturar.