Voir aussi : contrastás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contraster
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu contrastas
Futur simple

contrastas \kɔ̃.tʁas.ta\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe contraster.

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contrastar
Indicatif Présent (yo) contrastas
(tú) contrastas
(vos) contrastas
(él/ella/usted) contrastas
(nosotros-as) contrastas
(vosotros-as) contrastas
(os) contrastas
(ellos-as/ustedes) contrastas
Imparfait (yo) contrastas
(tú) contrastas
(vos) contrastas
(él/ella/usted) contrastas
(nosotros-as) contrastas
(vosotros-as) contrastas
(os) contrastas
(ellos-as/ustedes) contrastas
Passé simple (yo) contrastas
(tú) contrastas
(vos) contrastas
(él/ella/usted) contrastas
(nosotros-as) contrastas
(vosotros-as) contrastas
(os) contrastas
(ellos-as/ustedes) contrastas
Futur simple (yo) contrastas
(tú) contrastas
(vos) contrastas
(él/ella/usted) contrastas
(nosotros-as) contrastas
(vosotros-as) contrastas
(os) contrastas
(ellos-as/ustedes) contrastas

contrastas \konˈtɾas.tas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de contrastar.

Prononciation modifier