déracinés
Français modifier
Forme d’adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | déraciné \de.ʁa.si.ne\
|
déracinés \de.ʁa.si.ne\ |
Féminin | déracinée \de.ʁa.si.ne\ |
déracinées \de.ʁa.si.ne\ |
déracinés \de.ʁa.si.ne\
- Masculin pluriel de déraciné.
Forme de nom commun modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | déraciné \de.ʁa.si.ne\
|
déracinés \de.ʁa.si.ne\ |
Féminin | déracinée \de.ʁa.si.ne\ |
déracinées \de.ʁa.si.ne\ |
déracinés \de.ʁa.si.ne\ masculin
- Pluriel de déraciné.
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe déraciner | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | ||
(masculin pluriel) déracinés | ||
déracinés \de.ʁa.si.ne\
- Participe passé masculin pluriel de déraciner.
- Les enfants bretons sont ainsi débretonnés, déracinés dès le berceau par la mère de famille elle-même. — (journal L’écho du Finistère, 19 octobre 1907)
Prononciation modifier
- Lyon (France) : écouter « déracinés [Prononciation ?] »