Voir aussi : defraudarás

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe defraudar
Subjonctif Présent que (yo) defraudaras
que (tú) defraudaras
que (vos) defraudaras
que (él/ella/usted) defraudaras
que (nosotros-as) defraudaras
que (vosotros-as) defraudaras
que (os) defraudaras
(ellos-as/ustedes) defraudaras
Imparfait (en -ra) que (yo) defraudaras
que (tú) defraudaras
que (vos) defraudaras
que (él/ella/usted) defraudaras
que (nosotros-as) defraudaras
que (vosotros-as) defraudaras
que (os) defraudaras
(ellos-as/ustedes) defraudaras
Imparfait (en -se) que (yo) defraudaras
que (tú) defraudaras
que (vos) defraudaras
que (él/ella/usted) defraudaras
que (nosotros-as) defraudaras
que (vosotros-as) defraudaras
que (os) defraudaras
(ellos-as/ustedes) defraudaras
Futur que (yo) defraudaras
que (tú) defraudaras
que (vos) defraudaras
que (él/ella/usted) defraudaras
que (nosotros-as) defraudaras
que (vosotros-as) defraudaras
que (os) defraudaras
(ellos-as/ustedes) defraudaras

defraudaras \de.fɾauˈða.ɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de defraudar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe defraudar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
tu defraudaras
Futur simple

defraudaras \dɨ.fɾaw.dˈa.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \de.fɾaw.dˈa.ɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du plus-que-parfait de defraudar.