Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin dicto avec le suffixe -ować.

Verbe modifier

dyktować \Prononciation ?\ imperfectif (perfectif : podyktować) (voir la conjugaison)

  1. Dicter un texte.
    • Nauczyciel dyktował notatkę.
      Le professeur a dicté un court texte.
  2. Dicter, imposer.
    • Cła owszem, ale tylko w jedną stronę, Bank Światowy i MFW, tak, to pożyteczne instytucje, gdy rozdają pieniądze, ale przecież nie mogą nam dyktować swoich warunków. — (Werner Andrzej, Krew i atrament, 1997)
      La douane oui, mais dans un seul sens, la Banque mondiale et le FMI, oui, ce sont des institutions utiles quand ils donnent de l'argent, mais ils ne peuvent pas nous dicter leurs conditions.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

  Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre  )


Paronymes modifier

Références modifier