erkenntet an
Forme de locution verbale
modifiererkenntet an \ɛɐ̯ˌkɛntət ˈan\
- Deuxième personne du pluriel du subjonctif II dans une proposition principale de anerkennen.
Prononciation
modifier- Berlin : écouter « erkenntet an [ɛɐ̯ˌkɛntət ˈan] »
erkenntet an \ɛɐ̯ˌkɛntət ˈan\