Latin modifier

Étymologie modifier

Composé de fēlēs (« chat ») et du suffixe -īnus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif felinus felină felinum felinī felinae felină
Vocatif feline felină felinum felinī felinae felină
Accusatif felinum felinăm felinum felinōs felinās felină
Génitif felinī felinae felinī felinōrŭm felinārŭm felinōrŭm
Datif felinō felinae felinō felinīs felinīs felinīs
Ablatif felinō felinā felinō felinīs felinīs felinīs

fēlīnus \feːˈliː.nus\

  1. Félin, relatif au chat.
    • Iau, miauler, est vocem felinam edere. — (Anthony van Cuyck, Grammatica gallica, p. 16, 1570)
    • Nam fundus Choroidis taurinae caeruleus, felinae flavus existit, &c. — (Christoph Scheiner, Oculus, Liber I, Pars I, Cap. IV, 1652)
    • Lapis felinus, qui ferro attritus urinam felium redolet. — (Jan Frederik Gronovius, Index supellectilis lapidea, p. 10, 1750)
    • In felino genere animalitas ad summum gradum evecta et animales spiritus maxime exaltati videntur. — (Peter Simon Pallas, Zoographia rosso-asiatica, Vol. I, p. 14, 1811)

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier