Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine fojn (« foin ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fojno
\ˈfoj.no\
fojnoj
\ˈfoj.noj\
Accusatif fojnon
\ˈfoj.non\
fojnojn
\ˈfoj.nojn\
 
Amasoj de fojno (« Meules de foin »).

fojno \ˈfoj.no\

  1. Foin, herbe fauchée.
    • Kiam la bovo entiris la veturilon kun greno en la grenejon, tiam la besto devas kontentiĝi kun fojno. — (L. L. Zamenhof, La rabistoj, 1908)
      Quand le bœuf a rentré la remorque de graines dans le grenier, alors la bête doit se contenter de foin.
    • De kampoj kaj herbejoj la aero portis odoron de falĉita kaj sekiĝanta fojno. — (Stellan Engholm, Al Torento, 1930)
      Des champs et des prés, l’air transportait une odeur de foin fauché qui sèche.

Apparentés étymologiques modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine fojn  .

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • fojno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références modifier

Bibliographie modifier