Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de perditus, avec le préfixe in-.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif imperditus imperdită imperditum imperditī imperditae imperdită
Vocatif imperdite imperdită imperditum imperditī imperditae imperdită
Accusatif imperditum imperdităm imperditum imperditōs imperditās imperdită
Génitif imperditī imperditae imperditī imperditōrŭm imperditārŭm imperditōrŭm
Datif imperditō imperditae imperditō imperditīs imperditīs imperditīs
Ablatif imperditō imperditā imperditō imperditīs imperditīs imperditīs

imperditus \Prononciation ?\

  1. Entier, sauf, non détruit.
    • et vos, o Graiis imperdita corpora, Teucri — (Virgile, A. 10, 430)

Synonymes modifier

Références modifier