Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de impetratus, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif impetrator impetratorēs
Vocatif impetrator impetratorēs
Accusatif impetratorem impetratorēs
Génitif impetratoris impetratorum
Datif impetratorī impetratoribus
Ablatif impetratorĕ impetratoribus

impetrator \Prononciation ?\ masculin

  1. Impétrant, celui qui obtient.

Références modifier