inconsummatus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de consummatus, avec le préfixe in-.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inconsummatus | inconsummată | inconsummatum | inconsummatī | inconsummatae | inconsummată |
Vocatif | inconsummate | inconsummată | inconsummatum | inconsummatī | inconsummatae | inconsummată |
Accusatif | inconsummatum | inconsummatăm | inconsummatum | inconsummatōs | inconsummatās | inconsummată |
Génitif | inconsummatī | inconsummatae | inconsummatī | inconsummatōrŭm | inconsummatārŭm | inconsummatōrŭm |
Datif | inconsummatō | inconsummatae | inconsummatō | inconsummatīs | inconsummatīs | inconsummatīs |
Ablatif | inconsummatō | inconsummatā | inconsummatō | inconsummatīs | inconsummatīs | inconsummatīs |
inconsummatus \Prononciation ?\
- Inconsommé, inachevé, incomplet.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Grossier.
Dérivés modifier
Références modifier
- « inconsummatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage