inconsumptus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de consumptus, avec le préfixe in-.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inconsumptus | inconsumptă | inconsumptum | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptă |
Vocatif | inconsumpte | inconsumptă | inconsumptum | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptă |
Accusatif | inconsumptum | inconsumptăm | inconsumptum | inconsumptōs | inconsumptās | inconsumptă |
Génitif | inconsumptī | inconsumptae | inconsumptī | inconsumptōrŭm | inconsumptārŭm | inconsumptōrŭm |
Datif | inconsumptō | inconsumptae | inconsumptō | inconsumptīs | inconsumptīs | inconsumptīs |
Ablatif | inconsumptō | inconsumptā | inconsumptō | inconsumptīs | inconsumptīs | inconsumptīs |
inconsumptus \Prononciation ?\
- Inconsumé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « inconsumptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage