Voir la conjugaison du verbe infamar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) infamaréis
|
(tú) infamaréis
|
(vos) infamaréis
|
(él/ella/usted) infamaréis
|
(nosotros-as) infamaréis
|
(vosotros-as) infamaréis
|
(os) infamaréis
|
(ellos-as/ustedes) infamaréis
|
Imparfait
|
(yo) infamaréis
|
(tú) infamaréis
|
(vos) infamaréis
|
(él/ella/usted) infamaréis
|
(nosotros-as) infamaréis
|
(vosotros-as) infamaréis
|
(os) infamaréis
|
(ellos-as/ustedes) infamaréis
|
Passé simple
|
(yo) infamaréis
|
(tú) infamaréis
|
(vos) infamaréis
|
(él/ella/usted) infamaréis
|
(nosotros-as) infamaréis
|
(vosotros-as) infamaréis
|
(os) infamaréis
|
(ellos-as/ustedes) infamaréis
|
Futur simple
|
(yo) infamaréis
|
(tú) infamaréis
|
(vos) infamaréis
|
(él/ella/usted) infamaréis
|
(nosotros-as) infamaréis
|
(vosotros-as) infamaréis
|
(os) infamaréis
|
(ellos-as/ustedes) infamaréis
|
infamaréis \iɱ.fa.maˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de infamar.