Voir la conjugaison du verbe interrogar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) interrogaré
|
(tú) interrogaré
|
(vos) interrogaré
|
(él/ella/usted) interrogaré
|
(nosotros-as) interrogaré
|
(vosotros-as) interrogaré
|
(os) interrogaré
|
(ellos-as/ustedes) interrogaré
|
Imparfait
|
(yo) interrogaré
|
(tú) interrogaré
|
(vos) interrogaré
|
(él/ella/usted) interrogaré
|
(nosotros-as) interrogaré
|
(vosotros-as) interrogaré
|
(os) interrogaré
|
(ellos-as/ustedes) interrogaré
|
Passé simple
|
(yo) interrogaré
|
(tú) interrogaré
|
(vos) interrogaré
|
(él/ella/usted) interrogaré
|
(nosotros-as) interrogaré
|
(vosotros-as) interrogaré
|
(os) interrogaré
|
(ellos-as/ustedes) interrogaré
|
Futur simple
|
(yo) interrogaré
|
(tú) interrogaré
|
(vos) interrogaré
|
(él/ella/usted) interrogaré
|
(nosotros-as) interrogaré
|
(vosotros-as) interrogaré
|
(os) interrogaré
|
(ellos-as/ustedes) interrogaré
|
interrogaré \in.teɾ.ro.ɣaˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de interrogar.