Voir la conjugaison du verbe intimar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) intimaréis
|
(tú) intimaréis
|
(vos) intimaréis
|
(él/ella/usted) intimaréis
|
(nosotros-as) intimaréis
|
(vosotros-as) intimaréis
|
(os) intimaréis
|
(ellos-as/ustedes) intimaréis
|
Imparfait
|
(yo) intimaréis
|
(tú) intimaréis
|
(vos) intimaréis
|
(él/ella/usted) intimaréis
|
(nosotros-as) intimaréis
|
(vosotros-as) intimaréis
|
(os) intimaréis
|
(ellos-as/ustedes) intimaréis
|
Passé simple
|
(yo) intimaréis
|
(tú) intimaréis
|
(vos) intimaréis
|
(él/ella/usted) intimaréis
|
(nosotros-as) intimaréis
|
(vosotros-as) intimaréis
|
(os) intimaréis
|
(ellos-as/ustedes) intimaréis
|
Futur simple
|
(yo) intimaréis
|
(tú) intimaréis
|
(vos) intimaréis
|
(él/ella/usted) intimaréis
|
(nosotros-as) intimaréis
|
(vosotros-as) intimaréis
|
(os) intimaréis
|
(ellos-as/ustedes) intimaréis
|
intimaréis \in.ti.maˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de intimar.