intrige
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du français intrigue.
Nom commun Modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | intrige | intriges |
Diminutif | — | — |
intrige féminin ou masculin
- (Narratologie, Théâtre), Intrigue.
- Conspiration, complot.
SynonymesModifier
- intrigue
- conspiration
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,4 % des Flamands,
- 95,5 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « intrige [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]