Voir la conjugaison du verbe inventar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) inventabas
|
(tú) inventabas
|
(vos) inventabas
|
(él/ella/usted) inventabas
|
(nosotros-as) inventabas
|
(vosotros-as) inventabas
|
(os) inventabas
|
(ellos-as/ustedes) inventabas
|
Imparfait
|
(yo) inventabas
|
(tú) inventabas
|
(vos) inventabas
|
(él/ella/usted) inventabas
|
(nosotros-as) inventabas
|
(vosotros-as) inventabas
|
(os) inventabas
|
(ellos-as/ustedes) inventabas
|
Passé simple
|
(yo) inventabas
|
(tú) inventabas
|
(vos) inventabas
|
(él/ella/usted) inventabas
|
(nosotros-as) inventabas
|
(vosotros-as) inventabas
|
(os) inventabas
|
(ellos-as/ustedes) inventabas
|
Futur simple
|
(yo) inventabas
|
(tú) inventabas
|
(vos) inventabas
|
(él/ella/usted) inventabas
|
(nosotros-as) inventabas
|
(vosotros-as) inventabas
|
(os) inventabas
|
(ellos-as/ustedes) inventabas
|
inventabas \im.benˈta.βas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait de l’indicatif de inventar.