Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe investigar
Indicatif Présent (yo) investiga
(tú) investiga
(vos) investiga
(él/ella/usted) investiga
(nosotros-as) investiga
(vosotros-as) investiga
(os) investiga
(ellos-as/ustedes) investiga
Imparfait (yo) investiga
(tú) investiga
(vos) investiga
(él/ella/usted) investiga
(nosotros-as) investiga
(vosotros-as) investiga
(os) investiga
(ellos-as/ustedes) investiga
Passé simple (yo) investiga
(tú) investiga
(vos) investiga
(él/ella/usted) investiga
(nosotros-as) investiga
(vosotros-as) investiga
(os) investiga
(ellos-as/ustedes) investiga
Futur simple (yo) investiga
(tú) investiga
(vos) investiga
(él/ella/usted) investiga
(nosotros-as) investiga
(vosotros-as) investiga
(os) investiga
(ellos-as/ustedes) investiga
Impératif Présent (tú) investiga
(vos) investiga
(usted) investiga
(nosotros-as) investiga
(vosotros-as) investiga
(os) investiga
(ustedes) investiga

investiga \im.besˈti.ɣa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de investigar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de investigar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe investigar
Indicatif Présent
você/ele/ela investiga
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
investiga

investiga \ĩ.vɨʃ.ˈti.gɐ\ (Lisbonne) \ĩ.ves.ˈtʃi.gə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de investigar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de investigar.