irutá
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | irutá | irutayá | irutatá |
2e du sing. | irutal | irutayal | irutatal |
3e du sing. | irutar | irutayar | irutatar |
1re du plur. | irutat | irutayat | irutatat |
2e du plur. | irutac | irutayac | irutatac |
3e du plur. | irutad | irutayad | irutatad |
4e du plur. | irutav | irutayav | irutatav |
voir Conjugaison en kotava |
irutá \iruˈta\ bitransitif
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « irutá [iruˈta] »
Références modifier
- « irutá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.