Finnois modifier

Étymologie modifier

De joulu (« Noël ») et de laulu (« chant »).

Nom commun modifier

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif joululaulu joululaulut
Génitif joululaulun joululaulujen
Partitif joululaulua joululauluja
Accusatif joululaulu[1]
joululaulun[2]
joululaulut
Inessif joululaulussa joululauluissa
Élatif joululaulusta joululauluista
Illatif joululauluun joululauluihin
Adessif joululaululla joululauluilla
Ablatif joululaululta joululauluilta
Allatif joululaululle joululauluille
Essif joululauluna joululauluina
Translatif joululauluksi joululauluiksi
Abessif joululaulutta joululauluitta
Instructif joululauluin
Comitatif joululauluine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne joululauluni joululaulumme
2e personne joululaulusi joululaulunne
3e personne joululaulunsa

joululaulu \Prononciation ?\

  1. Chant de Noël.

Forme de nom commun modifier

joululaulu /ˈjoululɑulu/

  1. Accusatif II singulier de joululaulu.