kırım
Turc modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif / absolu | kırım | kırımlar |
Accusatif | kırımı | kırımları |
Datif / directif | kırıma | kırımlara |
Locatif | kırımda | kırımlarda |
Ablatif | kırımdan | kırımlardan |
kırım \kɯ.ɾɯm\
- Casse, action de casser.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Massacre, action de tuer.
İçtenlik insanları kırımlara, cinayetlere, haksızlıklara sürüklemiş.
— (Salah Birsel)- La sincérité a conduit les gens aux massacres, aux meurtres et aux injustices.
Dérivés modifier
- soykırım (« génocide »)
Anagrammes modifier
- Kırım (« Crimée »)