Voir aussi : Kırım

Turc modifier

Étymologie modifier

Dérivé de kırmak (« casser, pourfendre »), avec le suffixe -im.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif / absolu kırım kırımlar
Accusatif kırımı kırımları
Datif / directif kırıma kırımlara
Locatif kırımda kırımlarda
Ablatif kırımdan kırımlardan

kırım \kɯ.ɾɯm\

  1. Casse, action de casser.
  2. Massacre, action de tuer.

Dérivés modifier

Anagrammes modifier