klecá
Étymologie
modifier- Dérivé de kleca (« satire »).
Verbe
modifierPersonne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | klecá | klecayá | klecatá |
2e du sing. | klecal | klecayal | klecatal |
3e du sing. | klecar | klecayar | klecatar |
1re du plur. | klecat | klecayat | klecatat |
2e du plur. | klecac | klecayac | klecatac |
3e du plur. | klecad | klecayad | klecatad |
4e du plur. | klecav | klecayav | klecatav |
voir Conjugaison en kotava |
klecá \klɛˈʃa\ ou \kleˈʃa\ transitif
Prononciation
modifier- France : écouter « klecá [klɛˈʃa] »
Références
modifier- « klecá », dans Kotapedia