kucilá
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | kucilá | kucilayá | kucilatá |
2e du sing. | kucilal | kucilayal | kucilatal |
3e du sing. | kucilar | kucilayar | kucilatar |
1re du plur. | kucilat | kucilayat | kucilatat |
2e du plur. | kucilac | kucilayac | kucilatac |
3e du plur. | kucilad | kucilayad | kucilatad |
4e du plur. | kucilav | kucilayav | kucilatav |
voir Conjugaison en kotava |
kucilá \kuʃiˈla\ bitransitif
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « kucilá [kuʃiˈla] »
Références modifier
- « kucilá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.