Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe lastimar
Indicatif Présent (yo) lastimas
(tú) lastimas
(vos) lastimas
(él/ella/usted) lastimas
(nosotros-as) lastimas
(vosotros-as) lastimas
(os) lastimas
(ellos-as/ustedes) lastimas
Imparfait (yo) lastimas
(tú) lastimas
(vos) lastimas
(él/ella/usted) lastimas
(nosotros-as) lastimas
(vosotros-as) lastimas
(os) lastimas
(ellos-as/ustedes) lastimas
Passé simple (yo) lastimas
(tú) lastimas
(vos) lastimas
(él/ella/usted) lastimas
(nosotros-as) lastimas
(vosotros-as) lastimas
(os) lastimas
(ellos-as/ustedes) lastimas
Futur simple (yo) lastimas
(tú) lastimas
(vos) lastimas
(él/ella/usted) lastimas
(nosotros-as) lastimas
(vosotros-as) lastimas
(os) lastimas
(ellos-as/ustedes) lastimas

lastimas \lasˈti.mas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de lastimar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe lastimar
Indicatif Présent
tu lastimas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

lastimas \lɐʃ.ˈti.mɐʃ\ (Lisbonne) \las.ˈtʃi.məs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de lastimar.