Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe lastimar
Indicatif Présent (yo) lastimo
(tú) lastimo
(vos) lastimo
(él/ella/usted) lastimo
(nosotros-as) lastimo
(vosotros-as) lastimo
(os) lastimo
(ellos-as/ustedes) lastimo
Imparfait (yo) lastimo
(tú) lastimo
(vos) lastimo
(él/ella/usted) lastimo
(nosotros-as) lastimo
(vosotros-as) lastimo
(os) lastimo
(ellos-as/ustedes) lastimo
Passé simple (yo) lastimo
(tú) lastimo
(vos) lastimo
(él/ella/usted) lastimo
(nosotros-as) lastimo
(vosotros-as) lastimo
(os) lastimo
(ellos-as/ustedes) lastimo
Futur simple (yo) lastimo
(tú) lastimo
(vos) lastimo
(él/ella/usted) lastimo
(nosotros-as) lastimo
(vosotros-as) lastimo
(os) lastimo
(ellos-as/ustedes) lastimo

lastimo \lasˈti.mo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de lastimar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe lastimar
Indicatif Présent eu lastimo
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

lastimo \lɐʃ.ˈti.mu\ (Lisbonne) \las.ˈtʃi.mʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de lastimar.