Tchèque modifier

Étymologie modifier

De marný (« vain ») avec le suffixe -ivý.

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

marnivý marnivá marnivé
vocatif

marnivý marnivá marnivé
accusatif

marnivého marnivý marnivou marnivé
génitif

marnivého marnivé marnivého
locatif

marnivém marnivé marnivém
datif

marnivému marnivé marnivému
instrumental

marnivým marnivou marnivým
pluriel nominatif

marniví marnivé marnivá
vocatif

marniví marnivé marnivá
accusatif

marnivé marnivá
génitif

marnivých
locatif

marnivých
datif

marnivým
instrumental

marnivými

marnivý \ˈmarɲɪviː\ (comparatif : marnivější, superlatif : nejmarnivější)

  1. Vaniteux.
    • marnivá dívka.
      jeune fille vaniteuse.

Dérivés modifier

Références modifier