Tchèque modifier

Étymologie modifier

Dérivé de nadout (« enfler, boursoufler »), avec le suffixe , apparenté au polonais nadęty.

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

nadutý nadutá naduté
vocatif

nadutý nadutá naduté
accusatif

nadutého nadutý nadutou naduté
génitif

nadutého naduté nadutého
locatif

nadutém naduté nadutém
datif

nadutému naduté nadutému
instrumental

nadutým nadutou nadutým
pluriel nominatif

nadutí naduté nadutá
vocatif

nadutí naduté nadutá
accusatif

naduté nadutá
génitif

nadutých
locatif

nadutých
datif

nadutým
instrumental

nadutými

nadutý \nadutiː\ (comparatif : nadutější, superlatif : nejnadutější)

  1. Vain, vaniteux, imbu de soi.
    • Nadutý boháč.
      Un riche vaniteux.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier