| Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) obstinabas
|
| (tú) obstinabas
|
| (vos) obstinabas
|
| (él/ella/usted) obstinabas
|
| (nosotros-as) obstinabas
|
| (vosotros-as) obstinabas
|
| (os) obstinabas
|
| (ellos-as/ustedes) obstinabas
|
| Imparfait
|
(yo) obstinabas
|
| (tú) obstinabas
|
| (vos) obstinabas
|
| (él/ella/usted) obstinabas
|
| (nosotros-as) obstinabas
|
| (vosotros-as) obstinabas
|
| (os) obstinabas
|
| (ellos-as/ustedes) obstinabas
|
| Passé simple
|
(yo) obstinabas
|
| (tú) obstinabas
|
| (vos) obstinabas
|
| (él/ella/usted) obstinabas
|
| (nosotros-as) obstinabas
|
| (vosotros-as) obstinabas
|
| (os) obstinabas
|
| (ellos-as/ustedes) obstinabas
|
| Futur simple
|
(yo) obstinabas
|
| (tú) obstinabas
|
| (vos) obstinabas
|
| (él/ella/usted) obstinabas
|
| (nosotros-as) obstinabas
|
| (vosotros-as) obstinabas
|
| (os) obstinabas
|
| (ellos-as/ustedes) obstinabas
|
obstinabas \o(β)s.tiˈna.βas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait de l’indicatif de obstinar.
