occitanoromanic
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Composé de occitan et de romanic. Ce terme a été introduit par le romaniste français Louis Alibert, dans la revue ÒC, n°1 (132), juillet-août 1931, pp. 45-55.
Nom commun modifier
occitanoromanic \ut͡siˈtanuruˈmanik\ masculin (graphie normalisée)
- (Linguistique) Occitano-roman, diasystème formé par l’occitan et le catalan.
Synonymes modifier
Hyponymes modifier
Traductions modifier
- Catalan : occitano-romà (ca)
- Espagnol : occitanoromance (es)
Références modifier
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage