occupaticius
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | occupaticius | occupaticiă | occupaticium | occupaticiī | occupaticiae | occupaticiă |
Vocatif | occupaticie | occupaticiă | occupaticium | occupaticiī | occupaticiae | occupaticiă |
Accusatif | occupaticium | occupaticiăm | occupaticium | occupaticiōs | occupaticiās | occupaticiă |
Génitif | occupaticiī | occupaticiae | occupaticiī | occupaticiōrŭm | occupaticiārŭm | occupaticiōrŭm |
Datif | occupaticiō | occupaticiae | occupaticiō | occupaticiīs | occupaticiīs | occupaticiīs |
Ablatif | occupaticiō | occupaticiā | occupaticiō | occupaticiīs | occupaticiīs | occupaticiīs |
occupaticius \Prononciation ?\
- D’occupation.
Occupaticius ager
- champ qui, abandonné par un cultivateur, est repris par un autre.
Références modifier
- « occupaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « occupaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage