octogenària
Catalan modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Forme d’adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | octogenari \Prononciation ?\ |
octogenaris \Prononciation ?\ |
Féminin | octogenària \Prononciation ?\ |
octogenàries \Prononciation ?\ |
octogenària \Prononciation ?\
- Féminin singulier de octogenari.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
octogenària \Prononciation ?\ |
octogenàries \Prononciation ?\ |
octogenària \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : octogenari)
Occitan modifier
Forme d’adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | octogenari \ut.tu.ge.ˈna.ɾi\ |
octogenaris \ut.tu.ge.ˈna.ɾis\ |
Féminin | octogenària \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯\ |
octogenàrias \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯s\ |
octogenària \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier d’octogenari.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
octogenària \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯\ |
octogenàrias \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯s\ |
octogenària \ut.tu.ge.ˈna.ɾjo̯\ féminin (graphie normalisée) (pour un homme, on dit : octogenari)
- Octogénaire (femme).
Références modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2