Voir aussi : Pact

FrançaisModifier

Nom commun Modifier

pact \Prononciation ?\ masculin

  1. (Archaïsme) Variante de pacte.

AnagrammesModifier

Modifier la liste d’anagrammes

RéférencesModifier

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

De l’ancien français pacte et pact, du latin pactum.

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
pact
\ˈpækt\
pacts
\ˈpækts\

pact \ˈpækt\

  1. Pacte, accommodement.

Verbe Modifier

Temps Forme
Infinitif to pact
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
pacts
Prétérit pacted
Participe passé pacted
Participe présent pacting
voir conjugaison anglaise

pact \ˈpækt\

  1. Pactiser.

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Du latin pactum.

Nom commun Modifier

pact

  1. Pacte.

SynonymesModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,8 % des Flamands,
  • 93,8 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]