Voir aussi : Pact, PAcT

Nom commun

modifier

pact \Prononciation ?\ masculin

  1. (Archaïsme) Variante de pacte.

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références

modifier

Étymologie

modifier
De l’ancien français pacte et pact, du latin pactum.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
pact
\ˈpækt\
pacts
\ˈpækts\

pact \ˈpækt\

  1. Pacte, accommodement.
Temps Forme
Infinitif to pact
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
pacts
Prétérit pacted
Participe passé pacted
Participe présent pacting
voir conjugaison anglaise

pact \ˈpækt\

  1. Pactiser.

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du latin pactum.

Nom commun

modifier

pact

  1. Pacte.

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,8 % des Flamands,
  • 93,8 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]