pandectes
Français modifier
Forme de nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
pandecte | pandectes |
\pɑ̃.dɛkt\ |
pandectes \pɑ̃.dɛkt\ féminin
- Pluriel de pandecte.
Anagrammes modifier
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien πανδέκτης, pandéctês (« qui comprend, inclut tout »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pandectēs | pandectae |
Vocatif | pandectē | pandectae |
Accusatif | pandectēn | pandectās |
Génitif | pandectae | pandectārum |
Datif | pandectae | pandectīs |
Ablatif | pandectē | pandectīs |
pandectes \Prononciation ?\ masculin
- Pandecte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « pandectes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage